Usługi podprzewoźnika a zwolnienie z VAT

Czy usługa podprzewoźnika, który transportuje towar w związku z eksportem skorzysta ze stawki 0% VAT?

Przedstawiamy implementację wyroku TSUE 29.06.2017, C-288/16 w Polsce i w Niemczech

Zgodnie z art. 146 ust. 1 lit. e dyrektywy 112 (dyrektywa VAT) państwa członkowskie zwalniają z VAT m.in. takie transakcje, jak świadczenie usług, łącznie z usługami transportu i transakcjami pomocniczymi, ale z wyłączeniem świadczenia usług zwolnionych zgodnie z art. 132 i art. 135, w przypadku gdy są one bezpośrednio związane z eksportem lub importem towarów objętych art. 61 i art. 157 ust. 1 lit. a dyrektywy 112.

Powyższy przepis dyrektywy VAT przewidujący korzystne opodatkowanie dla usług transportu międzynarodowego został zaimplementowany w Polsce w postaci stawki 0% VAT (art. 83 ust. 1 pkt 23 ustawy o VAT), natomiast w Niemczech w postaci zwolnienia z VAT (§ 4 ust. 3 lit. a UStG). Zarówno w Polsce, jak i w Niemcach prawo do preferencyjnego rozliczenia usług transportowych (0%VAT lub zwolnienie) w praktyce przysługiwało nie tylko samemu przewoźnikowi, który świadczył usługi transportu towarów eksportowanych bezpośrednio na zlecenie nadawcy lub odbiorcy tych towarów, ale również podwykonawcom przewoźnika.

Praktyka ta została uznana jednak przez wyrok TSUE z 29.06.2017, C-288/16 za niezgodna z dyrektywą VAT. Zgodnie z tym wyrokiem zwolnienia należy interpretować ściśle, gdyż stanowią odstępstwo od zasady ogólnej opodatkowanie każdego świadczenia, tym samym zdaniem TSUE z brzmienia i celu art. 146 dyrektywy wynika, że istnienie “bezpośredniego związku” oznacza, że usługi te muszą przyczyniać się do przeprowadzenia eksportu lub importu, ale także, że muszą być świadczone bezpośrednio na rzecz eksportera, importera lub odbiorcy towarów. Z uwagi na fakt iż usługi podwykonawcy przewoźnika nie są świadczone w sposób bezpośredni ani na rzecz odbiorcy jak i nadawcy towarów nie korzystają ze stawki 0% VAT (zwolnienia) tak jak świadczenie samego przewoźnika.

„Implementacja” przedmiotowego wyroku TSUE do polskiego oraz niemieckiego porządku prawnego nastąpiła jednak w sposób odmienny.

Niemiecka administracja podatkowa podążając wiernie za treścią luksemburskiego wyroku dokonała odpowiedniej zmiany objaśnień do ustawy o VAT (Umatzsteueranwedungserlass), przewidziano jednocześnie, iż do końca 2021 nie będą kwestionowane rozliczenia VAT dokonane na dotychczasowych zasadach (Nichtbeanstandungsregelung).

Polski prawodawca, jak i administracja podatkowa nie dokonała na chwilę obecną „implementacji” omawianego wyroku, tym samym zasadniczo polski podwykonawca, który spełnia warunki do zastosowania stawki 0% określone w ustawie o VAT, nadal ma prawo stosować stawkę 0%, właściwą dla usług transportu międzynarodowego (dopóki polski ustawodawca prawidłowo nie wdroży postanowień 112 dyrektywy). Kluczowe staje się więc ustalenie spełnienia na gruncie ustawy o VAT warunków do zastosowania stawki 0%.

Gdyby mieli Państwo jakiegokolwiek wątpliwości w zakresie spełnienia warunków do zastosowania stawki 0% VAT zapraszamy do kontaktu z nami.